અમારી શાળાના પટાવાળા ગુજરાતી નિબંધ: Aamari Shalana Patavala Essay in Gujarati

Aamari Shalana Patavala Essay in Gujarati: શાળા એ આપણા જીવનમાં તે જગ્યા છે જ્યાં આપણે ભણવાનું શીખીએ છીએ, સંસ્કાર મેળવીએ છીએ અને ભવિષ્ય માટે તૈયાર થીએ છીએ. શાળાના શિક્ષકો અને વિદ્યાર્થીઓ ઉપરાંત ત્યાં એવા માણસો પણ હોય છે જે શાળાના કામકાજને સરળ અને નિયમિત બનાવે છે. તેમાંથી એક છે શાળાના પટાવાળા. અમારી શાળામાં પણ આવા એક શખ્સ છે – ‘રમણભાઈ’.

અમારી શાળાના પટાવાળા ગુજરાતી નિબંધ: Aamari Shalana Patavala Essay in Gujarati

રમણભાઈ આમ જોવા ગયા તો એક સામાન્ય માણસ છે. તેમની ઉંમર પચાસ વર્ષ જેટલી હશે. માધ્યમ કદર, શ્યામવર્ણ અને હંમેશા સાદા કપડાં પહેરનારા રમણભાઈને અમે સૌ ખૂબ જ માનીએ છીએ. તે સવારથી સાંજ સુધી શાળાના કામમાં હસતાં હસતાં વ્યસ્ત રહે છે. તેમની આંખોમાં હંમેશાં એક પ્રેમાળ ચમક અને મુખ પર હળવી સ્મિત જોવા મળે છે. તેઓ માત્ર કામ માટે જ નહીં પરંતુ તેમના સ્વભાવ માટે પણ અમારું હૃદય જીતી લીધું છે.

દરરોજ સવારે શાળાની બેલ વાગે તે પહેલાં રમણભાઈ શાળાના દરવાજા ખોલી દે છે. ક્યારેય કચરું પડેલું હોય તો તેઓ પોતે જ સાફસફાઈ કરે છે. ક્લાસરૂમમાં ડસ્ટર, ચોક કે ખડકાં રાખવાની જવાબદારી પણ તેમની છે. શાળાનું આખું સંચાલન જાણે રમણભાઈના હાથે થાય છે. ભલે શાળાના વિધાર્થીઓ અથવા શિક્ષકો ગમે તે કામમાં વ્યસ્ત હોય, પણ રમણભાઈ હંમેશાં શાંતિથી પોતાનું કામ કરે છે. આ કામ માટે તેઓ ક્યારેય શીખવાડી કે કપરા શબ્દો બોલતા નથી.

સેવાનિવૃત્તિ નિરોપ સમારંભ માટે ભાવનાત્મક ભાષણ: Retirement Speech in Gujarati

રમણભાઈ હંમેશાં સાહાયતા માટે તૈયાર હોય છે. કોઈ વિદ્યાર્થી ભૂલથી પેન, ખડકાં કે બુક ઘરે ભૂલી જાય તો તેઓ તરત મદદ કરે છે. જ્યારે ક્યારેક અમારી વર્ગમાં પાણીની જરૂર પડે ત્યારે પણ રમણભાઈને જ બોલાવવામાં આવે છે. અમુક કઠિન સમયમાં તેઓએ એ સમજાવ્યું છે કે નાનું કામ કંઈ નાનું નથી હોતું. એક વાર અમારા એક મિત્રને ઘૂંટણમાં ઇજા થઇ ત્યારે રમણભાઈ તરત જ દવાખાનામાં લઈ ગયા અને તેમના માતાપિતાને પણ જાણ કરી.

રમણભાઈનો સ્વભાવ એટલો મીઠો છે કે બાળકોથી લઈને શિક્ષકો સુધી બધાં તેમના વખાણ કરે છે. શાળામાં કોઈ કાર્યક્રમ કે સ્પર્ધા હોય ત્યારે રમણભાઈ વધુ મહેનત કરે છે. જગ્યા સાફ કરવી હોય, સ્ટેજ પર સામાન લાવવો હોય કે પછી ક્યાંક બેનર ટાંકવાનું હોય, રમણભાઈ સૌની સાથે હળવાશભર્યું વાતચીત કરતાં કામ કરી નાખે છે.

કેટલાક લોકો પટાવાળાનું કામ નાનું માને છે, પણ હું માનું છું કે આ કામમાં મહાનતાની સમજ છે. રમણભાઈની મહેનત અને નિયમિતતા વગર શાળાનું સંચાલન શક્ય નથી. જ્યારે શાળા છૂટી જાય ત્યારે પણ તેઓ ત્યાં થોડીક વાર ઊભા રહીને દરેક ઓરડાને કડીને બંધ કરે છે. મારો મત છે કે જેટલું મહત્વ શિક્ષકોનું છે એટલું જ મહત્વ શાળાના પટાવાળાનું છે.

મારો પ્રિય તહેવાર નિબંધ: Maro Priya Tyohar Diwali Gujarati Nibandh

રમણભાઈની નમ્રતા અને સેવાભાવ અમારા માટે પ્રેરણારૂપ છે. તેઓ ભલે એક સામાન્ય કામ કરતા હોય, પણ તેમના માટે દરેક વિદ્યાર્થી અને શિક્ષક એ પરિવારના સભ્ય જેવી જ મહત્ત્વ રાખે છે. રમણભાઈ જેવા માણસો આપણા સમાજના અસલી હીરો છે, જે નબળા પડેલા તંત્રને ખભે લઈ શકે છે. હું હંમેશાં રમણભાઈના જીવનમાંથી શ્રમ, નમ્રતા અને મહેનતના ત્રણ સુત્રો શીખીશ.